آموزش شناسایی سنگهای قیمتی
هفت راه تشخیص سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی!!
سنگ ها و گوهر های قیمتی، دنیای متنوع و زیبایی دارند و همین تنوع سبب می شود که گاه در تشخیص این سنگ ها از یکدیگر و نحوه ی استفاده از آن ها با مشکلاتی مواجه شویم. حتی پادشاهان و اشراف نیز گاه با این مشکلات دست و پنجه نرم می کردند تا حدی که عده ای برای اثبات دقت و صداقت خود در تشخیص یک سنگ جان خود را به خطر می انداختند. یاقوت سیاه از سنگ های گران بهایی است که همواره جواهرشناسان و کلکسیونرها برای تشخیص آن با مشکلات زیادی رو به رو می شدند.
روش اول :
از سالیان دور، روش هایی برای تشخیص چشمی سنگ ها ارائه می شده اما نکته ی قابل توجه این است که ابتدا باید مطمئن شویم سنگی که در دست داریم یک تکه سنگ قیمتی است و با سنگ های معدنی و شیشه ها تفاوت دارد.
اگر این سنگ، سخت و شنی باشد نباید آن را یک سنگ قیمتی بشمار آوریم. همچنین اگر نرمی سنگ تا حدی باشد که بتوان شکل و فرم آن را با ابزاری ساده مانند چکش و انبر تغییر داد، مطمئناً این تکه سنگ نیز نمی تواند قیمتی باشد. سنگ های قیمتی معمولا به خاطر شکل کریستالی خود معروف اند و تنها به وسیله ی ساینده ها و دستگاه های برش می توان شکل آن ها را تغییر داد.
حتی مروارید که در صنعت جواهر سازی کاربرد بسیاری دارد، سنگ قیمتی به حساب نمی آید. حتی تنه ی درخت فسیل شده هم نمی تواند با وجود درخشش، رنگ و خطوط زیبایی که روی سطح آن وجود دارد در شمار سنگ های قیمتی قرار بگیرد.
روش دوم :
دومین راه و البته مهم ترین راه شناسایی سنگ های قیمتی توجه به میزان سختی آن هاست. شاید تشخیص میزان سختی یک سنگ به تشخیص دقیق نوع آن سنگ منجر نشود اما در هر صورت کمک بسیار زیادی می کند تا بتوان سنگ مورد نظر را در لیست سنگ های احتمالی قرار داد. برای تخمین صحیح سختی سنگ ها باید از وسایل مخصوصی استفاده شود که از الماس بهره می برند.
احتمال باقی ماندن آثار خراشیدگی روی سنگ بعد از تست سبب می شود، شیشه های مخصوصی به جای الماس مورد استفاده قرار بگیرند و همین امر از دقت دستگاه شما می کاهد و برای اطمینان می بایست این تست سختی، برای چندین بار تکرار شود.
روش سوم :
مرحله ی بعد توجه به این نکته است که آیا بلورهای سنگ کریستالی شما به راحتی در هر زاویه ای ازآن جدا می شوند. سنگ ها ی متفاوت در این ویژگی نیز از یکدیگر متمایزاند و نمی توان به راحتی بلور های سنگ را از آن جدا کرد. سنگ هایی نظیر کوارتز و میکا به راحتی با همین روش قابل شناسایی هستند اما اگر شما نگران آسیب رسیدن به سنگ قیمتی خود هستید می توانید از این مرحله صرف نظر کنید.
روش چهارم :
یکی دیگر از روش های جالب تشخیص سنگ های قیمتی، ایجاد خراشی رنگی روی یک سطح سرامیکی است که رنگ حاصل از این خراش نمایانگر نوع سنگ ما خواهد بود. با مراجعه به جداول علمی و مقایسه ی خطوط رنگی سنگ ها ی مختلف می توانید سنگ خود را از سنگ های دیگر تمیز دهید.
روش پنجم :
شکل کریستالی سنگ ها نیز می تواند نشانه ی چشمی مناسبی برای تشخیص سنگ به شمار آید. استفاده از تجربه و دانش روز دنیا، در این بخش از آزمایش شما بسیار مهم است. شکل اتم ها و مولکول های هر سنگ سبب شده تا سنگ ها اشکالی منحصر به فرد و مخصوص به خود داشته باشند و همین اشکال آن ها را از دیگر سنگ ها متفاوت می سازد.
روش ششم
رنگ هر سنگ، از اولین نشانه های تشخیص چشمی هر سنگ به حساب می آید اما باید توجه داشته باشیم که رنگ نمی تواند معیاری قابل اعتماد برای تشخیص باشد. مثلا یاقوت می تواند در طیف های متنوع رنگی یافت شود و همین تنوع رنگ سبب می شود تا یاقوت صورتی ، سبز و یا زرد با سنگ های قیمتی دیگر اشتباه گرفته شوند.
حتی سنگ های کریستالی بی رنگی نیز موجودند که شباهت زیادی به الماس دارند و ممکن است ما را در تشخیص دچار اشتباه نمایند.
چینی ها به شدت در حال کریستال سازی و شبیه سازی هستند و مهمترین بخش تشخیص یعنی تشخیص چشمی را کاملا مورد حمله قرار دادند. ایجاد ناخالصی های غیرهمگن و رنگ های مخلوط شده و پراکنده، حاکی از آن است که بزودی تشخیص بسیار سخت تر خواهد شد.
اما از طرف دیگر باید این آرامش خاطر را داشته باشیم که تکنولوژی ساخت سنگ های مصنوعی هرگز نمی توانند نتایج آزمایشات دقیق را تحت تاثیر خود قرار دهند. از سوی دیگر، وسایل آزمایشگاهی نیز روز به روز دقیق تر می شوند.
روش هفتم :
امروزه از اساسی ترین روش های تشخیص سنگ، استفاده از وسایل حرفه ای تست سنگ می باشد. کشف کانی های متنوع و تشابه ظاهری بعضی از سنگ ها بعد از تراش، مشکلات متنوع را در زمینه ارزیابی سنگ های قیمت بوجود می آورد، پیشرفت علم و فناوری در زمینه رشد کریستال های کاملا مشابه به کانی طبیعی و ابداع روش های مختلف بهسازی گوهرهای طبیعی، به این مشکلات دامن زده است
